หลังจากที่ผู้เล่นเรียนรู้การเสิร์ฟได้สักระยะ มีผู้เล่นจำนวนมากที่ทำผิดพลาดบางประการอย่างไม่ตั้งใจในการเสิร์ฟ
1. ไม่ปรับเปลี่ยนตำแหน่งร่างกาย เมื่อเสิร์ฟคอร์ตทางซ้าย
ผู้เล่นจำนวนมากยืนเสิร์ฟ โดยไม่ปรับเปลี่ยนตำแหน่งร่างกายและเท้า ไม่ว่าจะเสิร์ฟทางคอร์ตซ้ายหรือคอร์ตขวา
ยกตัวอย่างเช่น ผู้เล่นที่เสิร์ฟสไลด์ทางคอร์ตขวาได้ดี
เมื่อมาเสิร์ฟทางคอร์ตซ้ายกลับเสิร์ฟไปผิดคอร์ต
เนื่องจากไม่ปรับเปลี่ยนมุมในการยืนทั้งร่ายกาย และปลายเท้า
ยิ่งไปกว่านั้นผู้เล่นบางคนใช้วิธีบังคับทิศทางเมื่อต้องเสิร์ฟในคอร์ตซ้าย
โดยการสะบัดข้อมือให้ไม้กระทบบอลเร็วขึ้นกว่าการเสิร์ฟในคอร์ตขวา
ผลก็คือทำให้ลูกเสิร์ฟค่อนข้างแฟลต
และที่สำคัญวงสวิงในการเสิร์ฟฝั่งซ้ายและฝั่งขวามือของผู้เล่นคนนั้นจะไม่เหมือนกัน
ทำให้ความแน่นอนในการเสริฟลดลง
คำแนะนำ
การยืนเสริฟ ให้ยืนโดยวางมุมของเท้าที่อยู่ด้านหน้าทำมุมประมาณ 45องศา กับเส้นท้ายคอร์ท
และให้ชี้ปลายเท้าไปยังคอร์ทฝั่งที่จะเสริฟ จะทำให้การเสริฟผิดพลาดน้อยลง
2. เปลี่ยนกริปกลางคัน
ผู้เล่นส่วนมากเริ่มต้นเรียนการเสิร์ฟด้วย Eastern Forehand เหมือนแบฝ่ามือผลักลูกบอลไปข้างหน้าตรงๆ
ทำให้เมื่อต้องปรับมาใช้กริป Continental สำหรับการเสิร์ฟในระดับที่พัฒนามากขึ้น
ผู้เล่นหลายคนเริ่มโยนบอลและเสิร์ฟด้วยกริป Continental ตามที่ฝึกใหม่
แต่พอจบวงสวิง ปรากฏว่ากริปที่จับกลายเป็น Eastern Forehand ซึ่งเป็นกริปที่รู้สึกคุ้นเคยมาแต่เดิม
การฝึกเสริมทด้วย การจับกริป Eastern Forehand ในการเสิร์ฟ
ทำให้มีปัญหาในการเร่งความเร็วหน้าไม้ และไม่สามารถเพิ่มพลังในการเสิร์ฟ
รวมถึงความคงเส้นคงวาก็จะไม่เท่า Continental เมื่อใช้อย่างถูกวิธี
คำแนะนำ
ควรจับกริปให้ถูกวิธี และจบลงอย่างถูกวิธี
และสำหรับท่านที่กำลังเปลี่ยนกริป
ขอให้เชื่อมั่นว่ากริป Continental จะส่งผลดีในวันข้างหน้า
แม้ว่าวันที่กำลังหัดอยู่นี้จะเสริฟได้ไม่ดีนัก
แต่โค้ชจะค่อยปรับแต่งจนดีได้ในที่สุด ซึ่งอาจต้องใช้เวลาสักหน่อย
3. กริปที่มีปัญหาสำหรับการเสิร์ฟคือ Eastern Forehand
กริปที่ผู้เล่นหัดใหม่ และครูสอนหลายคนมักสอนลูกศิษย์ในการเสิร์ฟคือ Eastern Forehand
ซึ่งจะเป็นปัญหาในระยะยาว
จริงอยู่ที่ว่า Eastern Forehand เป็นกริปที่ผู้เล่นหัดใหม่มักเลือกใช้ในการเสิร์ฟ
เพราะง่าย และให้ความรู้สึกมั่นคง
แต่เมื่อผู้เล่นต้องการพัฒนาการเสิร์ฟไปอีกขั้น จะทำได้ลำบากมาก
เนื่องจากการใช้ Eastern Forehand ในการเสิร์ฟมีข้อจำกัดคือ
- Eastern Forehand ทำให้ผู้เล่นต้องหันหน้าเข้าหาเน็ตแทนที่จะเป็นหันข้างลำตัวให้เน็ต
- จุดกระทบลูกของ Eastern Forehand มือและข้อศอกไปก่อนหน้าไม้เทนนิส แทนที่จะตามหลังไม้เทนนิส
- แขนจะทำหน้าที่กดไม้ลง เพื่อช่วยในการตีบอล ทำให้ไม่สามารถตีลูกได้แรง
- หน้าไม้จะเช็ดที่หลังบอลแทนที่จะปาดจากซ้ายไปขวา หรือจากล่างขึ้นบน
คำแนะนำ
ถามตัวเองก่อนว่า อยากมีลูกเสริฟที่พอใช้ได้ในวันนี้
และถูกผู้รับโจมตีอย่างหนักหน่วงได้ในวันหน้า
หรืออยากมีลูกเสริฟที่พัฒนาได้ดีต่อไปในวันนี้และวันหน้า
แล้วเริ่มให้โอกาสตัวเองฝึกวิธีที่ถูกเสียแต่วันนี้
ไม่มีวิธีอื่นที่จะช่วยได้ นอกจากเราลงมือ "ทำถูก"เสียแต่วันนี้
4. การใช้เท้าหลังก้าวนำเข้าไป
หลายคนใช้เท้าหลัง หรือเท้าขวา (สำหรับคนถนัดขวา) ก้าวนำเข้าไปในคอร์ต
การทำเช่นนี้จะทำให้ทั้งสะโพก และหัวไหล่ หมุนไปก่อนจังหวะที่ไม้จะปะทะบอล
ทำให้จุดที่หน้าไม้ควรจะสัมผัสกับบอล (contact point) หรือปาดที่ลูกบอลเพื่อให้เกิดสปิน เป็นไปได้ยาก
ผู้ที่มีฟุตเวิร์คแบบนี้มักจะลงเอยด้วยการเสิร์ฟบอลแฟลตเกินไป หรือถ้าเสิร์ฟสไลด์ ก็มักจะสไลด์ไปได้ด้านเดียวเท่านั้น
คำแนะนำ
ผมให้ลูกศิษย์ที่ทำแบบนี้ ยืนที่เส้นเสริฟ แล้วกระโดดลอยตัว
พร้อมกับก้าวเท้าซ้าย(กรณีถนัดขวา)เข้าไปยืนในคอร์ทด้วยเท้าซ้ายเพียงข้างเดียว
และทรงตัวอยู่สักสองสามวินาที
ทำเช่นนี้ก่อนเสริมสัก 10-15 ครั้ง แล้วค่อยให้เสิรฟจริง
พบว่าช่วยแก้ไขปัญหาข้อ 4 นี้ได้ดีทีเดียว
ลองดูภาพข้างนี้
โดยเฉพาะภาพสุดท้าย
แล้วจะเข้าใจมากขึ้นครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น